Close

Ulga na złe długi w podatkach dochodowych od 1.1.2020 r.

W obrocie handlowym problemy z płynnością płatności zobowiązań są powszechne, wobec czego przyjęta 19 lipca 2019 roku ustawa wprowadza nowe regulacje dotyczące transakcji handlowych. Przepisy zaczynają obowiązywać 1 stycznia 2020 roku. Zobacz o co chodzi w uldze na złe długi w podatku dochodowym.


Walka rządu z zatorami płatniczymi


Brak płatności za wykonane usługi lub dostarczone towary to duży problem przedsiębiorców, zwłaszcza że muszą oni opłacić podatek niezależnie od tego, czy kontrahent uregulował fakturę. Wobec tego rząd przyjął za konieczne obniżenie podstawy opodatkowania VAT w przypadku, gdy podatnik wykaże, że nie otrzymał należności, zarówno całości, jak i jej części. Ulga w przypadku VAT już obowiązuje. Warunkiem jest, aby kontrahent był czynnym podatnikiem VAT, nie był w trakcie postępowania upadłościowego a od wystawienia faktury nie minęło 2 lata, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym została wystawiona
faktura. Od nowego roku będzie dostępne również w CIT i PIT.

Ostatecznie rozwiązanie problemu opóźnień w płatnościach przełoży się nie tylko na poprawę sytuacji przedsiębiorców ale również na zyski w budżecie państwa. Preferencyjne rozliczenie niezapłaconych długów to mechanizm, w którym nie chodzi o sankcje. Tych należy szukać w postanowieniach ustawy antyzatorowej, które zaczną obowiązywać od 1 stycznia 2020 roku i dotyczą karania nierzetelnych kontrahentów. Nowe prawo ma być bardziej precyzyjne od tego, które narzucono ustawą w 2012 roku. Wówczas trzy lata od wprowadzenia przepisów o korekcie kosztów zdecydowano o uchyleniu nowego rozwiązania, gdyż generowało ono dodatkowe koszty dla przedsiębiorcy, a przy tym wcale nie doprowadziło do likwidacji zatorów płatniczych.


Zmiany od 1 stycznia 2020 roku


Postanowienia ustawy z dnia 19 lipca 2019 roku o zmianie niektórych ustaw o ograniczeniu zatorów płatniczych wprowadzają nowe zasady do ustawy o podatku dochodowym. Wierzyciel zyskuje prawo do pomniejszenia podstawy opodatkowania o wartość wierzytelności zaliczaną do przychodów należnych, jeśli nie zostanie ona uregulowana lub zbyta w terminie 90 dni od dnia upływu terminu płatności zdefiniowanego postanowieniami umowy lub określonego na fakturze (rachunku). Jest to możliwość, z której wierzyciel może, ale nie musi skorzystać. Z kolei dłużnik będzie obowiązany do doliczenia podstawy
opodatkowania zaliczonej uprzednio do kosztów uzyskania przychodu wartości nieuregulowanego zobowiązania, które nie zostało uregulowane w terminie 90 dni.

Zmiana przepisów obejmuje podatek dochodowy oraz zryczałtowany podatek dochodowy. Podatnik nabędzie prawo do skorzystania z ulgi w podatku dochodowym konstrukcyjnie podobnej do tej funkcjonującej już w podatku VAT. Będzie mógł zmniejszyć podstawę opodatkowania lub zwiększyć straty o wierzytelność zaliczaną do przychodów, która nie została uregulowana w terminie lub zbyta.


Warunki do skorzystania z ulg. Kiedy wierzytelność zostaje uznana za nieściągalną?


Ulgę można zastosować jedynie w przypadku stwierdzenia przekroczenia terminu 90 dni. Należy więc uprawdopodobnić fakt, że wierzytelność została uznana jako nieściągalną. Rozliczenia z nieuregulowanej należności podatnik będzie mógł dokonać za rok podatkowy, w którym upłynął termin 90 dni od dnia wyznaczonego terminu zapłaty. Jednak w znowelizowanej ustawie o PIT znajduje się zapis w art. 44 ust. 17, na mocy którego dochód stanowiący podstawę obliczenia zaliczki może być zwiększany lub zmniejszany w
okresie rozliczeniowym, w którym ulga została zastosowana, czyli w okresie, w którym upłynęło 90 dni od dnia upływu terminu płatności określonego na fakturze. Jeżeli dochód w tym okresie jest niższy od wartości wierzytelności, wówczas jego pomniejszenia dokonuje się w kolejnej zaliczce na podatek dochodowy w danym roku podatkowym.
Ulga za złe długi ma zastosowanie jedynie, gdy zostaną spełnione wszystkie z następujących przesłanek:

  1. dłużnik nie może być w trakcie postępowania upadłościowego, procesu likwidacji bądź restrukturyzacji – na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania,
  2. nie mogą upłynąć 2 lata od daty wystawienia faktury lub zawarcia umowy będących podstawą wierzytelności – termin ten należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym wystawiono fakturę lub zawarto umowę (gdy rok kalendarzowy na fakturze różni się od roku kalendarzowego na umowie 2 lata należy liczyć od końca roku późniejszego dokumentu);
  3. dochody z działalności stron transakcji (wierzyciela i dłużnika) muszą być podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym na terenie RP.

    Dlaczego na uldze dla przedsiębiorców ostatecznie najbardziej zyskuje budżet państwa?


    Nabywca towarów lub usług, który nie ureguluje należności z tytułu faktury w ciągu 90 dni od określonego terminu, będzie zmuszony zwiększyć swój przychód. Ostatecznie więc również zapłacić większy podatek. W tej sytuacji sprzedawca, korzystając z możliwości zmniejszenia podstawy opodatkowania, odda fiskusowi mniej. Na czym więc zarobi fiskus? Faktycznie skarbówka nie zarobi tylko w momencie, gdy kupujący wcześniej zaliczy wydatek do kosztów podatkowych. Jeśli z własnej woli nie zaliczy on tegoż wydatku, to nie zmniejszy tym samym swojego przychodu. Zapłaci więc wyższy podatek dochodowy. Gdy po upływie 90 dni na zapłatę dłużnik nadal nie wywiąże się z obowiązku zapłaty, będzie musiał ponownie zwiększyć przychody, gdyż taki obowiązek wprowadzają nowe przepisy. Ostatecznie fiskus może zarobić dwukrotnie, a nawet trzykrotnie. Po raz trzeci zyska, gdy wierzyciel (sprzedawca) nie skorzysta z przysługującej mu ulgi, bo ta na złe długi będzie jedynie
    prawem, a nie obowiązkiem. Ministerstwo Finansów potwierdza taki sposób interpretacji nowego prawa. Walka z zatorami płatniczymi to cel przyjętego rozwiązania. W praktyce w kwestii ulg w PIT i CIT można mówić o efekcie fiskalnym.

Related Posts

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *